شاخص «میانگین اجارهبهای پیشنهادی» در ابتدای آذر ۱۴۰۳ نشاندهنده وضعیت نسبتا ثابتی در بازار اجاره مسکن تهران است. براساس این شاخص، اجاره ماهانه متوسط آپارتمانها در تهران ۱۶.۲ میلیون تومان و پول پیش نیز حدود ۴۶۰ میلیون تومان است. این ارقام نسبت به ابتدای آبان، کاهش یکدرصدی در اجاره ماهانه و افزایش ۶۰ میلیون تومانی در پول پیش را نشان میدهد.
در واقع، اجاره بهطور متوسط ۳۷۰ هزار تومان به ازای هر متر مربع برای آپارتمانهایی با مساحت متوسط ۸۱ مترمربع در نظر گرفته شده است. این شاخص که براساس فایلهای اجاره با عمر بنای ۸ سال محاسبه میشود، نشاندهنده ثبات نسبی در بازار اجاره مسکن تهران است، بهگونهای که تورم ماهانه اجاره مسکن تقریباً صفر یا منفی یک درصد بوده است.
اما افزایش پول پیش در فایلهای اجاره، یکی از موضوعات تاثیرگذار بر این ثبات است. در ابتدای سال، میانگین پول پیش ۴۰۰ میلیون تومان بود که در ابتدای آذر به ۴۶۰ میلیون تومان رسید. با این حال، این افزایش پول پیش تاثیر مستقیمی بر مبلغ کل اجاره نداشته است. علت اصلی این تغییرات، تمایل موجرها به سرمایهگذاری در بازارهای سرمایهای دیگر است.
از سوی دیگر، با توجه به کاهش حجم تقاضای اجاره در آذر نسبت به تابستان، فایلهای اجاره نیز کاهش یافته است. این کاهش تقاضا نشاندهنده این است که میزان جابهجاییها در آذر کمتر از تابستان بوده و همین امر به ثبات نسبی در بازار کمک کرده است.
تغییرات سال گذشته:
اگر وضعیت مشابه آذر ۱۴۰۲ را با امسال مقایسه کنیم، میانگین پول پیش در سال گذشته ۳۴۰ میلیون تومان و اجاره ماهانه ۱۲ میلیون تومان بود. به این ترتیب، تورم نقطهای اجاره مسکن در ۲۲ منطقه تهران نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۳۲ درصد افزایش یافته است.
علت افزایش اجارهها:
افزایش اجارهها در پی رشد هزینههای زندگی و تورم عمومی بالا است. در واقع، برای بسیاری از موجرها، افزایش اجاره بهمنظور جبران هزینههای عمومی و زندگی خود ضروری به نظر میرسد. در سمت دیگر، مستاجران به دلیل بالا بودن هزینههای زندگی، قادر به پرداخت این اجارهها نیستند.
نتیجهگیری: در شرایط کنونی، به جای متمرکز شدن بر نرخگذاری برای رشد اجاره بها، باید بر کاهش تورم عمومی تمرکز کرد تا این معادله پیچیده بین موجر و مستاجر به درستی حل شود.